Szkoła Księżnej Eleonory Czartoryskiej w roku 2009 obchodzi jubileusz 45 - lecia istnienia w nowym budynku wzniesionym jako Pomnik tysiąclecia Państwa Polskiego. Tradycje jej sięgają jednak dużo wcześniej i związane są z całą historią radzymińskiego szkolnictwa.
    Prekursorem radzymińskiego szkolnictwa była Księżna Eleonora  Monika Czartoryska, która przy ufundowanym przez siebie kościele, wzniosła w 1779 roku murowany dom, przeznaczony na pierwszą w mieście szkołę elementarną. Budynek wzniesiony przez Księżną zgodnie z jej intencją miał służyć wyłącznie na cele oświatowe. Takim pozostał przez dziesiątki lat.
    Kiedy w mieście przybywało dzieci i budynek szkoły elementarnej stał się za mały na potrzeby edukacji, nauka odbywała się również w zbudowanym na początku XX wieku Domu Ludowym oraz innych salach na terenie miasta. Dopiero na początku lat trzydziestych ubiegłego wieku wybudowano przy ulicy Ogrodowej, obecnej 11 listopada okazały gmach szkoły powszechnej. Z biegiem lat i ta stała się zbyt mała by zaspokoić potrzeby edukacyjne tutejszej ludności.
    Rok 1961 stanowił datę przełomową dla radzymińskiego szkolnictwa nie tylko ze względu na wprowadzoną w całym kraju reformę. W tym roku nastąpiło również wmurowanie aktu erekcyjnego pod budowę nowej szkoły. Nowa placówka oświatowa miała w końcu rozwiązać trudności lokalowe z jakimi borykało się od zakończenia wojny szkolnictwo podstawowe w mieście. We wznoszonym gmachu szkolnym miały znaleźć swoją siedzibę zarówno szkoła podstawowa, jak i Liceum Ogólnokształcące. Trwające kilka lat starania władz miejskich o budowę nowej szkoły, spotkały się wreszcie z akceptacją Kuratorium Warszawskiego.   
   Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego odbyła się dniu 21 lipca 1961 roku. Przyszła szkoła miała rozwiązać wszystkie oświatowe problemy, a jej budowa stała się jednym z ważniejszych  w tym okresie wydarzeń w mieście "...absorbującym uwagę nauczycieli, uczniów oraz rodziców". Idąc naprzeciw tej inicjatywie władze miejskie wyznaczyły pod budowę szkoły obszerny plac przy ulicy Marii Konopnickiej. Ponadto nauczyciele pracujący na terenie miasta zadeklarowali, że będą wpłacać na rzecz powstającej szkoły dobrowolne składki pieniężne.
   3 października 1964 roku odbyła się podniosła uroczystość otwarcia szkoły. "Setki mieszkańców miasta z dumą spoglądało na wspólne dzieło. Piękny i nowoczesny budynek przy ulicy Konopnickiej posiadał 12 sal lekcyjnych, salę gimnastyczną, świetlicę, stołówkę oraz pełne zaplecze dydaktyczne i socjalne"
   Do nowego gmachu wprowadziła się Szkoła Podstawowa  nr  2  oraz  Liceum  Ogólnokształcące. Szkoły zostały wyposażone w nowy sprzęt i meble, pracownie przedmiotowe (fizyczną, biologiczną, chemiczną i geograficzno-historyczną), sprzęt świetlicowy oraz pełne wyposażenie stołówki. Jednocześnie prowadzono wciąż prace wykończeniowe wokół obiektu. W latach 1966-1967 uporządkowano ulicę dojazdową do szkoły. Położono nawierzchnię asfaltową i obsadzono setkami drzew. Wiele z prac wykonali w czynie społecznym sami uczniowie. Między innymi z inicjatywy nauczyciela wychowania fizycznego Ludwika Wardzyńskiego młodzież wybudowała w czynie społecznym pełnowymiarowe boisko do piłki ręcznej, zaprojektowała i wykonała lekkoatletyczną bieżnię i skocznię, a ponadto zadbała o zieleń na placu szkolnym. W momencie otwarcia była to niewątpliwie najnowocześniejsza placówka oświatowa w mieście. W perspektywie była nawet budowa basenu, co w ówczesnych warunkach uważane było za komfort.
    Dyrektorem nowego obiektu szkolnego został mianowany Lucjan Kobak, który do 1964 roku był nauczycielem historii w miejscowym Liceum Pedagogicznym. Organizacyjnie podlegała mu zarówno Szkoła Podstawowa nr 2, jak i Liceum Ogólnokształcące. Na jego zastępcę (odpowiedzialność za szkolnictwo podstawowe) wyznaczono Teresę Pakulniewicz. Otwarcie nowego gmachu szkolnego radykalnie poprawiło bazę lokalową radzymińskiego szkolnictwa.
   W związku z wdrożeniem w życie, w roku szkolnym 1999/2000 nowej reformy ustroju szkolnego zredukowano w naszym kraju naukę w szkołach podstawowych z ośmiu do sześciu lat i utworzono trzy letnie gimnazja. Uchwałą nr 75/VI/99 Rady Miasta w Radzyminie z dnia 15 marca 1999 roku w sprawie określenia obwodu publicznego Gimnazjum nr 2 w Radzyminie przy ul. Marii Konopnickiej 24 ustalono nowy obwód szkolny w skład którego weszła część Radzymina i okoliczne wsie Aleksandrów, Łąki Radzymińskie, Kolonie Nasze (Rejentówka) i od roku szkolnego 2001/2002  Nadma.
  Uchwała nr 79/VI/99 Rady Miasta w Radzyminie z dnia 15 marca 1999 roku w sprawie założenia publicznego Gimnazjum nr 2 w Radzyminie zdecydowała o utworzeniu  z dniem 1 września 1999 r. publicznego Gimnazjum nr 2  o strukturze organizacyjnej kl. I - III,
    Od 1985 roku istniał Zespół Szkół Ogólnokształcących, w skład którego wchodziło Liceum Ogólnokształcące i Szkoła Podstawowa nr 2. Dyrektorem Zespołu w dniu 1 września 1999 roku została mgr Halina Szczypkowska.
           W związku z reformą szkolnictwa zakładającą likwidację LO, nastąpiło stopniowe jego wygaszanie do roku 2003. W budynku szkolnym w ramach Zespołu Pozostała Szkoła Podstawowa nr 2 oraz nowopowstałe Gimnazjum nr 2. Wszelkie remonty i zmiany były dokonywane w placówce z nadzieją wybrania jej patrona. W związku z tym dyrektor  Halina Szczypkowska  wraz z gronem pedagogicznym czyniła starania o nadanie szkole imienia. Zaprojektowano również na potrzeby szkoły logo i nowy sztandar, który reprezentuje szkołę wśród licznych uroczystości o charakterze lokalnym. Wszelkie działania prowadzone w tym kierunku zostały uwieńczone sukcesem, gdyż w dniu 18 września 2004 roku szkoła otrzymała nową nazwę o brzmieniu Zespół Szkół im. Księżnej Eleonory Czartoryskiej w Radzyminie.
    Od samego początku swej działalności szkoła przy ul. Marii Konopnickiej dała się poznać jako prężna placówka oświatowa, gdzie prócz bieżącej pracy dydaktycznej dobrze rozwijały się różne formy zajęć pozalekcyjnych. Wszystko to wpływało na kształtowanie się młodych charakterów.